Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αττικής εκτός της κατασκευή δικτύου αποχετεύσεων είναι η διαχείριση των απορριμάτων - λυμάτων που παράγονται από τα εκατομμύρια του πληθυσμού και το σκουπιδο-γενή τρόπο ζωής αυτού. Τα βουνά σκουπιδιών συγκεντρώνονται στο ΧΥΤΑ Φυλής που συγκεντρώνει το 100% των σκουπιδιών της Αττικής και το 40% της χώρας. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών η δυνατότητα απόθεσης τους αίρεται το 2015, εκτός κι αν ανοιχτεί κι άλλο ΄΄κύτταρο΄΄ επιμήκυνσης στον ήδη αρκετά καταπονημένο περιβαλλοντικά χώρο, που ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε ένα βόθρο τεραστίων διαστάσεων που έχει υποστεί απόφραξη απο παντού.
Η λύση που προτείνεται δεν είναι άλλη από την δημιουργία άλλων 2 μονάδων ΧΥΤΑ, ένα στην Κερατέα και έναν στο Γραμματικό οι οποίες θεωρούνται από τους υπεύθυνους ως η ιδανική λύση.
Περιβαλλοντικά όμως αν καθίσει κανείς να διαβάσει και να ενημερωθεί από τις μελέτες επιστημόνων διαπιστώνει ότι η συγκεκριμένη λύση είναι ρητά και κατηγορηματικά καταστροφική για το περιβάλλον. Το μεγαλύτερο μεονέκτημα αυτής της μεθόδου διαχείρισης είναι ότι πριν ριχτούν τα απόβλητα στο έδαφος στρώνονται ειδικές πλαστικές μεμβράνες που θα εμποδίσουν την διάχυση των όποιων τοξικών στο επέδαφος με κίνδυνο μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα. Όμως οι συγκεκριμένες μεβράνες δεν έχουν πάνω από 15 χρόνια ζωής, πράγμα που σε συνδιασμό με το σεισμογενή χαρακτήρα της Αττικής καθιστά βέβαιη τη ρηγμάτωση αυτών και την επιμόλυνση του εδάφους, φαινόμενο που ήδη έχει ταυτοποιηθεί με εργαστηριακές αναλύσεις χώματος όλων των κοντινών περιοχών.
Μια άλλη λύση που εφαρμόζεται ήδη για τα πιο βεβαρυμένα σε τοξικά απορρίματα (που δεν γίνονται αποδεκτά από τους ΧΥΤΑ) είναι και η αποτέφρωση των τοξικών λυμάτων – αποβλήτων, η οποία φυσικά και απαγορεύεται περιβαλλοντικά λόγω των διοξινών που ελευθερώνονται στον αέρα και έχουν δραματικά αποτέλεσματα στην υγεία των ζωντανών οργανισμών και των οικοσυστημάτων.
Αξιο απορίας αποτελεί πραγματικά το γεγονός γιατί δεν μιμούμαστε τον τρόπο με τον οποίο επιλύουν το πρόβλημα και άλλες χώρες της Ευρώπης ή της Αμερικής και του Καναδά…. που δεν είναι άλλος από την εξαέρωση των σκουπιδιών (ακόμα και τοξικών) σε πλάσμα (plasmagasification), μέθοδος που υπόσχεται μηδαμινά κατάλοιπα με ταυτόχρονη οικολογική παραγωγή καθαρής ενέργειας !!!!!
Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή όλα τα απορίμματα μπαίνουν σε ειδικό θάλαμο βολταϊκού τόξου, απουσία αέρα και σε θερμοκαρασία 500 βαθμών Κελσίου όπου μετατρέπονται με αποσύνθεση (ΧΩΡΙΣ ΚΑΥΣΗ) σε αέριο μείγμα CO-H γνωστό και ως syngas ( syntheticgas). Στη συνέχεια το syngasδιοχετεύεται ξανά σε βολταϊκό τόξο και σε θερμοκρασίες 5000 – 10000 βαθμών Κελσίου ιονίζεται προς πλάσμα. Ενδεικτικά να αναφερθεί ότι το πλάσμα είναι γνωστό ως 4η κατάσταση της ύλης όπως ο κεραυνός, ο ήλιος κλπ). Το παραγόμενο πλάσμα μέσω απλών ηλεκτρογεννητριών δίνει οικολογική καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Ταυτόχρονα τα λιγοστά υπολείμματα της εξαέρωσης λιώνονται και χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ασφάλτου, τσιμέντου κλπ. εκτός από ένα πολύ μικρό ποσοστό βαρέων μετάλλων που δεν ξεπερνά το 1.5 kgανά τόνο σκουπιδιών.
Να σημειωθεί εδώ ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση χρηματοδοτεί με ειδικά κονδύλια τα προγράμματα δημιουργίας υποδομών, αποχετεύσεων κατάργηση βόθρων και διαχείρισης – ανακύκλωσης σκουπιδιών με εξαέρωση.
Συμπερασματικά λοιπόν η μέθοδος αποτελεί πραγματικά επαναστατικό τρόπο επίλυσης της διαχείρισης των σκουπιδιών που από εστία μόλυνσης του λεκανοπεδίου Αττικής και προσομοίωσης του σε τεράστιο βόθρο που δυσλειτουργεί από αποφράξεις, μετατρέπονται σε πράσινη ενέργεια, που θα πρέπει να την υιοθετήσουμε από υποχρέωση απέναντι στο μέλλον των παιδιών μας και στην διατήρηση της περιβαλλοντικής υγείας του πλανήτη.